• Pedagog szkolny

        • Pedagog

        • Światowy Dzień Walki z AIDS
          Mimo trwającej pandemii, nasza szkoła pamięta o obchodzonym 1 grudnia Światowym Dniu Walki z AIDS. Ta niezwykle ważna kampania na rzecz zdrowia publicznego jest organizowana przez Światową̨ Organizację Zdrowia. Pedagog szkolny przeprowadził zajęcia z uczniami klas IV – VIII.  Zachęca też do zapoznania się̨ z treścią̨ ulotki, zwracając tym samym uwagę̨ społeczności szkolnej na ciągle aktualny problem epidemii HIV/AIDS.

          Ulotka_2.pdf

        • Porady dla rodziców

        • Jak zmotywować dziecko do nauki on-line?

          W związku z zagrożeniem epidemicznym szkoły obowiązkowo nauczają w trybie zdalnym. Uczniowie, jak i rodzice zdobyli już pewne doświadczenie w ubiegłym roku, lecz nadal kształcenie na odległość stanowi dla nich wyzwanie. Nadmiar materiału i informacji, które uczniowie otrzymują online, często przytłaczają zarówno ich samych, jak i rodziców. Dzieci zniechęcają się, a rodzice, by zmotywować dzieci  do nauki uciekają się do najróżniejszych metod: denerwują się,  moralizują, straszą, obrażają się,  obiecują drogie prezenty, płacą za dobre oceny. Metody te jednak często okazują się  mało skuteczne.

          Jak więc rodzice mogą zachęcić dzieci do nauki? Przedstawiam kilka sposobów.

          • WSPIERAJ, ALE NIE WYRĘCZAJ. Rodzice nie muszą na nowo uczyć się tego, co dziecko w szkole. Naukę pozostawmy dzieciom. Rodzice mają wspierać. Częstym problemem jest odrabianie prac domowych. Pomagając w odrabianiu zadań domowych, nie należy wyręczać dziecka. Należy wdrażać je do samodzielnej pracy. W procesie uczenia się ważną rolę odgrywa samokontrola wykonanej pracy. Chodzi w niej o to, aby dziecko samo odkryło swoje błędy i samo je poprawiło. Należy dziecko przyzwyczajać do podejmowania wysiłku, do pokonywania trudności, wtedy uwierzy we własne możliwości. Zachęć do samodzielności. Samodzielnie rozwiązane zadanie może dostarczyć dziecku dużej satysfakcji, wzmacnia w nim również poczucie, że jest w stanie poradzić sobie z trudnościami.
          • ZAMIEŃ NAUKĘ W ZABAWĘ, by zachęcić dziecko do nauki. Dziecko uwielbia się bawić. Nauka pozbawiona cech zabawy, szybko może stać się przykrym obowiązkiem. Łatwo zamienić ją w przyjemność. Niech odrabianie lekcji będzie wyzwaniem. Stwórzcie z córką lub synem „Księgę wyzwań”, w której będziecie zapisywać kolejne wykonane zadania. Jeszcze inny sposób, to notowanie kolejnych postępów nauce. Załóżcie „Księgę umiejętności”. Dodawajcie w niej nowo poznane zagadnienia.
          • MĄDRZE MOTYWUJ. W procesie szkolnego uczenia się motywacja odgrywa dużą rolę. Jest siłą pobudzającą do nauki, zdobywania wiedzy i rozszerzania własnych zainteresowań. Złotym środkiem jest drobna nagroda, np. w postaci uznania rodziców, pochwały. Dziecko będzie miało poczucie, że rodzice doceniają jego trud i wysiłek włożony w naukę.
          • DOCENIAJ OSIAGNIĘCIA DZIECKA. Warto rozróżnić tutaj dwa pojęcia: osiągnięcia, a nie stopnie. Często pytamy dziecko: „Co dziś dostałeś?”, a powinniśmy zapytać: „Czego się dziś nauczyłeś?”. O ile łatwo jest doceniać osiągnięcia dziecka, które otrzymuje dobre stopnie, to gorzej jest z dzieckiem, które ma kłopoty w nauce. Warto się zastanowić, czy niepowodzenia w nauce nie są objawem konkretnej przyczyny. Jest różnica między dzieckiem, które nie chce się uczyć, a takim, które uczy się wolno i nie jest w stanie zrobić tego, co się od niego wymaga.
          • WYKAZUJ INICJATYWĘ. Zamiast skupiać się na problemach, na które nie macie wpływu, skoncentrujcie się na tym, co możecie zrobić. Jeśli dziecko nie radzi sobie z jakimś przedmiotem albo jest przytłoczone ilością zadawanej mu pracy domowej, spróbujcie wspólnie znaleźć rozwiązania. Może, np. w domu potrzebne jest lepsze miejsce do nauki? Albo trzeba pomóc dziecku w ułożeniu planu, żeby mogło wywiązywać się z najważniejszych zadań? A może przydałaby się pomoc koleżeńska?
          • NIE POZWÓL DZIECKU, BY ŹLE MÓWIŁO O SOBIE. Często mamy okazję słyszeć, że dziecko źle mówi o sobie: „jestem głupi”, „nie dam rady”, „i tak mi się nie uda”. Są to głosy, które są wrogami sukcesu. Czasem nieświadomie nadajemy dziecku etykietę i tak o nim mówimy: „ten nie jest zdolny, ten powolny, ten zapominalski”. Sprawiamy, że dziecko tak zaczyna myśleć o sobie. Opatrywanie dzieci etykietami ogranicza ich nadzieję, marzenia i możliwości. Lęk przed niepowodzeniem powoduje u tych dzieci występowanie tendencji do rezygnacji, formułowanie niskich aspiracji i niskich oczekiwań oraz unikanie zadań.
          • BUDUJ W DZIECKU POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI. Dziecko będzie myślało pozytywnie o sobie, gdy będzie miało poczucie własnej wartości. Rolą rodziców jest pomóc wykształcić w dziecku energię i inicjatywę, by zrekompensować poczucie niskiej wartości, by znaleźć sposób zrównoważenia swojej słabości, by dziecko myślało: „Może nie jestem najlepszym uczniem w klasie, ale za to najlepiej śpiewam czy gram w piłkę”. Wiara we własne możliwości może zaprowadzić na sam szczyt, a jej brak powoduje utratę mnóstwa fantastycznych okazji do nauki, zabawy, poznania ciekawych ludzi.
          • BUDUJ W DZIECKU POZYTYWNE NASTAWIENIE DO NAUKI, aby postarało się spojrzeć na naukę z szerszej perspektywy. Może nie wszystko, czego się dziś uczy, wydaje się potrzebne, przynajmniej w tej chwili. Jednak zdobywanie wiedzy z różnych dziedzin wzbogaci jego zrozumienie otaczającego świata. Pomoże także w kontaktach z ludźmi pochodzącymi z różnych środowisk, a już na pewno pomoże dziecku w rozwijaniu zdolności myślenia, która bardzo przydaje się w życiu.

          To, co pomaga dziecku zmobilizować się do nauki, to przede wszystkim dobra organizacja czasu nauki oraz motywacja. To, czy chcesz się czegoś uczyć czy nie, zależne jest od powodu, dla którego to robi. Czyli, mówiąc inaczej - żeby mieć do czegoś motywację, musi dziecko widzieć w tym sens. Czasami wystarczy znaleźć wystarczająco dobry powód do nauki i problemy z motywacją mamy z głowy.

          Pomyśl o tym, co Twoje dziecko  najbardziej mobilizuje do nauki?

          Motywacja podzielona jest na wewnętrzną ( dziecko uczy się tego, bo go to interesuje) oraz motywację zewnętrzną, która regulowana jest systemem kar i nagród. Oczywiście znacznie łatwiej i szybciej dzieci  uczą się tego, co lubią, co ich pasjonuje i kręci. Duży wpływ na motywację ma także pozytywna ocena rezultatów pracy.  Każdy lubi, gdy jego starania są doceniane. Pamiętajmy więc, aby zauważać nawet niewielkie osiągnięcia dziecka i aby chwalić je nawet za drobne postępy.

          Bardzo ważnym elementem zapewniającym dziecku poczucie bezpieczeństwa jest stały rytm funkcjonowania. Ponieważ w ostatnim czasie ten element jest zaburzony, zadaniem rodziców  jest wprowadzenie powtarzalnego planu dnia. Powinien on uwzględniać stałe pory wstawania i chodzenia spać, posiłków, stały czas na naukę i odpoczynek.  Dlatego tak ważne jest, by ustalić plan dnia, który w sposób jasny i czytelny dla dziecka będzie organizował jego funkcjonowanie. Tylko w ten sposób możliwe będzie realizowanie nauki w domu.

          Oto kilka praktycznych wskazówek, dotyczących warunków i organizacji nauki dziecka w domu:

          1. Dopilnuj, by dziecko wstawało o stałej porze, podobnie jak dotychczas.
          2. To, że nie wychodzi do szkoły, nie oznacza, że ma wolny dzień.
          3. Ubierz je na zajęcia on - line tak, jakby miało wyjść z domu, poprawi to jego komfort psychiczny i pozwoli lepiej skupić się na nauce.
          4. Traktuj naukę on - line tak samo poważnie, jakby odbywała się w budynku szkoły.
          5. Planuj z dzieckiem/dziećmi ich dzień. Pamiętaj o właściwych proporcjach czasu nauki i odpoczynku. Sporządź więc rozkład zajęć uwzględniający czas na naukę i rozrywkę.
          6. Ustal z dzieckiem godziny, w których będzie odrabiało lekcje, najlepiej zgodnie z dotychczasowym planem. Na ten czas wyłącz wszelkie źródła dźwięku. Wyznacz  przedział czasowy (od - do), w którym dzieci będą się uczyły. Starajcie się trzymać określonych godzin.
          7. Zarządź, że wszystkie dzieci uczą się w tym samym czasie. Niech żadne wtedy nie ogląda telewizji i nie gra na komputerze. To podstawowy błąd rodziców, aby pozwolić, by jedno z dzieci się bawiło, gdy drugie się uczy. Pamiętaj o przerwach relaksacyjnych, ale nie dłuższych niż 15 minut (odprężają rękę, wzrok).
          8. Określ, czego dzieci mają się nauczyć (przedmiot, zakres materiału), ile czasu im to zajmie, jakie materiały powinno zgromadzić, by zacząć naukę (np. zeszyty, książki, wydrukować zadanie, otworzyć stronę w e-podręczniku).
          9. Podzielcie wspólnie materiał do nauki na partie: zrób grafik – zapisuj z dziećmi bieżące zadania do wykonania, zlecane przez nauczycieli danych przedmiotów i terminy ich realizacji. Grafik umieśćcie w widocznym miejscu.
          10. Odznaczajcie zrealizowane zadania – to bardzo motywuje, bo jest wizualnym odzwierciedleniem wykonanej pracy.
          11. Podkreślaj sukcesy, zamiast braków. Jeśli dziecko ma ogromne problemy z jednym przedmiotem, zachęć je, by na lodówce pojawiła się kartka: „To już umiem”.
          12. W sytuacji zniechęcenia wskazuj na postęp, jaki już poczyniło dziecko w wykonanych zadaniach. W tym celu codziennie przed snem zapiszcie na kartce to, czego dziś dziecko się nauczyło oraz to, w czym jest kompetentne. Nawet, jeśli to będą tylko dwie daty lub cztery słówka. Zwróć uwagę dziecka, jak szybko kartka się zapełniała, o ile stało się mądrzejsze przez kilka dni.
          13. Chwal dziecko po każdej zrealizowanej partii materiału, ale pamiętaj, by nie szafować pochwałami. Doceniaj prawdziwy wysiłek i trud oraz konsekwencję dziecka.
          14. Wpajaj mu pogląd, że mądrość to coś, nad czym trzeba pracować. Kiedy prosi o pomoc, nie podawaj mu gotowych rozwiązań, ale jedynie na nie naprowadź, udziel wskazówek, wyjaśnij wątpliwości. Naucz dziecko traktować naukę jak wyzwanie. Pokazuj mu, jak wartościowe jest robienie czegoś, czego jeszcze nigdy się nie robiło, a co wydaje się trudne.
          15. Wspólnie ustal nagrodę po wykonaniu całej pracy, w postaci czasu na rozrywkę. Ustal z dzieckiem rozrywki w hierarchicznym porządku od najmniej nagradzających do najbardziej pożądanych. Adekwatnie do zaangażowania dziecka w danym dniu, wyraź zgodę na zabawę z określonej pozycji hierarchii.
          16. Przede wszystkim porozmawiaj z dzieckiem, dlaczego i po co musi codziennie się uczyć. Uświadom, że jego systematyczna praca będzie zweryfikowana przez nauczycieli.

          Wspierająca postawa rodzica, konsekwentne przestrzeganie stałych pór w planie dnia dziecka, jasno sprecyzowane oczekiwania wobec niego w sytuacji nauki poza szkołą mogą ułatwić dziecku przyswajanie wiedzy.