W okresie zdalnego nauczania:

• przygotowujcie i wykorzystujcie materiały pogłębiające, utrwalające zdobytą przez uczniów wiedzę i umiejętności,

• zachęcajcie uczniów do rozwijania zainteresowań,

• zadania nie powinny angażować uczniów dłużej niż 3-5 godzin dziennie,

• tylko skoordynowane działania pozwolą zapanować nad tą sytuacją tak, aby uczniowie nie zostali zasypani ogromną liczbą zadań, kart pracy czy opracowań do wykonania.

Pamiętaj, że podczas zawieszenia zajęć w terminie 12-25 marca 2020 r.:

• szkoła nie prowadzi zajęć edukacyjnych (również zdalnie),

• nauczyciele nie oceniają uczniów (ocenianiu podlegają tylko zrealizowane w szkole treści),

• przesyłane przez nauczycieli zadania do wykonania, karty pracy i inne opracowania nie są obligatoryjne, nie można za nie wystawiać ocen (zarówno w trakcie zawieszenia zajęć, jak i po ich ustaniu),

• jeśli nauczyciele organizują “lekcje online”, udział w nich jest dobrowolny,

• nauczyciel nie wpisuje “nieobecności” w momencie, gdy uczeń nie podejmie zaproponowanej przez nauczyciela aktywności,

• zadania i przesyłane materiały do realizacji tematu mogą dotyczyć tylko tych partii materiału, które zostały już omówione i powinny służyć utrwaleniu i powtórzeniu zdobytych już wiadomości,

• nauczyciele nie mogą realizować nowych tematów, niedopuszczalne jest również zlecanie uczniom samodzielnego ich opracowania.

Ww. kwestie reguluje rozporządzenie MEN. Do tego czasu nauczyciele pozostają w kontakcie z uczniami i wspierają ich (nie tylko edukacyjnie, ale przede wszystkim wychowawczo). To sytuacja trudna dla dorosłych, ale również dla dzieci i ich rodziców.

Aby mówić o motywacji trzeba się zastanowić, czym ona jest? Motywacja to zespół czynności pobudzających do uczenia się, budzenie chęci.

Osiągnięcia uczniów zależą od:

• możliwości ucznia,
• pracy nauczyciela,
• świadomości ucznia,
• środowiska rodzinnego i sytuacji materialnej ucznia,
• wykształcenia rodziców,
• atmosfery klasy,
• grupy rówieśniczej,
• doświadczeń z dzieciństwa.

Dzieci uczą się tego, czego doświadczają:

• zachęcane - uczą się wiary w siebie,
• otaczane miłością, wyrozumiałością- uczą się cierpliwości,
• chwalone — wdzięczności,
• akceptowane - uczą się miłości, lubienia siebie,
• uznane - uczą się mieć cel.

Dzieci, tak jak dorośli potrzebują codziennej dawki motywacji do działania i mierzenia się z trudnościami. Pamiętajmy, że najsilniejszym bodźcem do nauki jest motywacja wewnętrzna, dzięki której dziecko podejmuje działania z własnej woli, z ciekawości czy z poczucia odpowiedzialności.

1. UCZ PRZEZ ZABAWĘ!

Po pierwsze – musimy walczyć z nudą i rutyną. Nic tak bardzo nie demotywuje dziecka, jak siedzenie nad książką, czy rozwiązywanie wciąż tych samych zadań. Nauka, by była przyjemniejsza i wciągała dziecko, musi być interesująca i zaskakująca. Jako rodzice musimy sami zadbać o ciekawe rozwiązania edukacyjne. Pamiętajmy, że niemal każdą naukę możemy sprowadzić do poziomu zabawy. 

PAMIĘTAJMY: Nudną naukę ułamków doskonale jest zastąpić prezentacją ułamków na klockach Lego. W warunkach domowych możemy przeprowadzić niejeden eksperyment naukowy z dziedziny fizyki, czy biologii. Dobrze jest również rozwijać dziecięcy umysł, podsuwając mu interesującą edukacyjną rozrywkę. Komputerowe gry logiczne bywają ciekawe i dostarczają wiele zabawy, a jednocześnie zwiększają efektywność umysłu na wielu płaszczyznach. Dzięki nim dziecko ćwiczy pamięć lub koncentrację, a jeśli poprawi w sobie te umiejętności – nauka będzie przychodziła mu bez trudu i z dużą przyjemnością. A to sprzyja chęciom do nauki.

2.NIE ZBYWAJ, NIE ZNIECHĘCAJ, NIE WYRĘCZAJ

Przeciętny czterolatek zadaje ponad 400 pytań dziennie. Nic dziwnego, że zmęczeni odpowiadaniem – często na błahe pytania – rodzice czasem się poddają i zbywają malucha lub odwracają jego uwagę od trapiącego go problemu, byle już o nic nie pytał. Niestety, tłumiąc ciekawość dziecka, tłumimy w ten sposób również chęci poznawcze malucha. Motywować do tego, by dziecko zadawało kolejne pytania, zaczyna się osłabiać. Dziecko może uznać, że nie ma sensu pytać, skoro i tak nie dostanie odpowiedzi. Zniechęca się je w ten sposób do powiększania swojej wiedzy, co może mieć zgubny wpływ na jego szkolną przyszłość.

PAMIĘTAJMY: Rodzice powinni wiedzieć, że dziecięcą aktywność szkolną można zahamować poprzez wyręczanie dziecka np. w odrabianiu lekcji. Nawet jeśli nasza pociecha nie potrafi poradzić sobie ze szkolnym zadaniem, o wiele lepiej jest wytłumaczyć jej na czym to polega niż wykonywać zadanie za dziecko. Nie przynosi to żadnego skutku edukacyjnego, a wręcz przeciwnie – hamuje jego rozwój umysłowy.

1. CHWAL I NAGRADZAJ

Nie da się uniknąć systemu kar i nagród w edukacji. Służą temu między innymi stopnie w szkole, ale my jako rodzice również możemy ustanowić własny system nagradzania i karania. Trzeba to jednak robić z dużą rozwagą. Nie na wszystkie dzieci działa motywacja negatywna. Niektóre dzieci na kary reagują zniechęceniem do podejmowania dalszych prób i buntem przeciw nauce. Niektóre dzieci nagrody z czasem zaczynają traktować jak codzienność i domagają się ich za każdym razem, gdy coś im się udało. By nie popaść w te skrajności, należy rozważnie dysponować karami i nagrodami.

PAMIĘTAJMY: Na co dzień wystarczą ustne pochwały, miłe słowo doceniające trud szkolny. W przypadku nagród materialnych można na przykład ustalić dziecku duże cele, które będziemy nagradzać np. poprawne napisanie sprawdzianu z matematyki, czy wysoka średnia ocen na półrocze, nowe kredki, czy kolorowa lampka na biurko. W przypadku kar, warto stosować je w ostateczności i tylko wtedy, gdy złe wyniki w nauce to efekt lenistwa, a nie braku zrozumienia tematu.

1. ROZWIJAJ PASJE 

Każdy z nas wykonuje i uczy się z przyjemnością tego, co lubi. Tak samo jest w przypadku dzieci. Nie ma się więc co dziwić, kiedy nasza córka lub syn lepiej radzą sobie np. z przedmiotami ścisłymi niż naukami humanistycznymi. Wiedzę o zainteresowaniach i pasjach dziecka warto wykorzystać w motywowaniu. 

PAMIĘTAJMY: Nie wymagajmy od dziecka najlepszych ocen ze wszystkich przedmiotów, bądźmy wyrozumiali dla jego przedmiotowych upodobań. Umożliwiajmy mu oddanie się pasji np. przyrodniczej, kupujmy mu pomoce naukowe z tej dziedziny, wspierajmy rozwój zainteresowań ze świadomością, że dziecko nie marnuje w ten sposób czasu, który mogłoby poświęcić matematyce, ale że właśnie rozwija swój umysł i czyni go bardziej otwartym. To w matematyce jest równie ważne i na pewno wyjdzie jej na dobre.

1. NIE KRYTYKUJ

Dla dziecka nie ma nic gorszego niż wyśmiewanie jego niepowodzeń, czy piętnowanie ich. Jeśli robi to rodzic, czyli dziecięcy autorytet, uczucie jest jeszcze bardziej bolesne. Jeśli zależy nam na wychowaniu młodego człowieka, który będzie pełny wiary we własne możliwości, nie możemy podcinać mu skrzydeł. Krytykowanie nie jest żadnym hartowaniem charakteru, szczególnie u wrażliwego dziecka. Zamiast motywować dziecko do wytężonej pracy, może osłabić jego zapał i przede wszystkim zranić je. Nauka w tej sytuacji może wydawać się dziecku czymś złym, niepotrzebnym, a utraconą wiarę w siebie trudno odbudować.

PAMIĘTAJMY:  Zamiast wytykać dziecku  błędy i niedociągnięcia, warto postarać się zrozumieć te trudności i pomóc je przezwyciężyć.

6.POBUDŹ OGÓLNĄ MOTYWACJĘ DO NAUKI

Warto wzbudzać w dziecku ogólną motywację do nauki i chodzenia do szkoły. Dziecko powinno zrozumieć, po co w ogóle musi się uczyć. Trzeba przystępnie wyjaśnić mu, do czego przydaje się wiedza uzyskana w szkole. Nasza pociecha powinna mieć świadomość, że edukacja jest bardzo praktyczna i czyni nasze życie łatwiejszym. Pamiętajmy, jeśli nasz uczeń będzie wiedział, jakie korzyści da mu szkoła, chętniej będzie do niej chodził. 

 PAMIĘTAJMY: Wytłumaczmy dziecku praktyczność edukacji. Niech wie, że umiejętność liczenia przydaje się np. do określenia kwoty, jaką potrzeba wziąć na zakupy, a umiejętność czytania pozwoli mu samodzielnie czytać jego ulubione bajki. Możemy również opowiedzieć dziecku o tym, że szkoła pozwoli mu stać się w przyszłości kimś, kim chce być. Jeśli chce być weterynarzem, musi dobrze znać zwyczaje i zachowania zwierząt, a jeżeli marzy, by być inżynierem i budować domy, przede wszystkim musi poznać wiele matematycznych wzorów.

1. KOCHAJ I AKCEPTUJ

Dziecko wyrastające w miłości i akceptacji jest silniejsze i łatwiej radzi sobie w życiu. Dlaczego? Bo ma wsparcie, które dodaje mu sił i zapału. Ma również świadomość, że ktoś je dopinguje i w razie potrzeby mu pomoże. Dziecko, które czuje się kochane, traktuje kochające je osoby jak autorytet, dlatego dzięki temu łatwiej wpłynąć jest nam na dziecięcą postawę i zmotywować do działania. Takie dziecko również łatwiej nabiera wiary w siebie, a ta przecież potrafi czynić cuda.

 PAMIĘTAJMY: Na każdym kroku wzmacniajmy w dziecku wiarę w siebie. Akceptujmy jego słabości, wykażmy zrozumienie dla niepowodzeń. Zapewniajmy o swojej miłości szczególnie w tych trudnych dla dziecka chwilach. Jeśli nasza pociecha uwierzy, że może i że potrafi czegoś dokonać, łatwiej poradzi sobie z każdą trudnością.

1. POKAZUJ  AUTORYTETY

 Dla każdego z nas największą motywacją do działania bywają osiągnięcia innych osób, szczególnie tych, które znamy. Nic bardziej nie przekonuje niż namacalny dowód na sukces. Uczniom również przydają się takie wzorce. Ale tylko te atrakcyjne z ich punktu widzenia. Bardziej niż najlepszy uczeń z klasy zdobywający najwyższe stopnie do nauki przekona ich np. ulubiony sportowiec, który skończył studia i zna języki obce.

 PAMIĘTAJMY: Szukajmy autorytetów wokół dziecka, zwracajmy uwagę na jego zainteresowania i pokazujmy mu pozytywne aspekty edukacji na przykładach znanych i lubianych. Nie zapominajmy przy tym o sobie. My też powinniśmy świecić przykładem  dzięki temu będziemy wiarygodni w oczach dziecka.

1. UŁATW DZIECKU NAUKĘ

 Nawet najtrudniejsze rzeczy można w przystępny sposób  wytłumaczyć. Można również łatwiej pewne rzeczy przyswoić. Niestety nie wiedzą tego dzieci, więc to do nas – dorosłych należy podpowiedź, jak to zrobić. 

PAMIĘTAJMY: Warto podzielić się z dzieckiem technikami ułatwiającymi zapamiętywanie, by potrafiło w prosty sposób zapamiętać nawet najdłuższe informacje. Sprawmy, by podczas nauki dziecko nauczyło się selekcji. Niech odrabianie lekcji zaczyna od najprostszych rzeczy, bo szybki sukces wzmoże motywację do rozwiązywania trudniejszych zadań. Warto pokazać dziecku, że podkreślanie tekstu, czy zaznaczanie ważnych fragmentów w książce karteczkami może ułatwić późniejszą naukę. Dobrze jest zamontować nad dziecięcym biurkiem tablicę i pozwolić mu przypinać ważne rzeczy do zapamiętania.

1. DOBRZE ZORGANIZUJ CZAS DZIECKA

Zadbajmy o to, by nasze dziecko uczyło się systematycznie. Zostawianie sobie nauki obszernego materiału na sam koniec, może okazać się ponad siły i możliwości dziecka, co z pewnością będzie działać na nie demotywująco. Wprowadzenie dyscypliny w edukacji ma swoje plusy – uczy systematyczności działania również w innych dziedzinach życia.

PAMIĘTAJMY: Warto ustalić harmonogram dnia, w którym nauka staje się stałym elementem – niemal tak samo naturalnym jak mycie zębów. Dobrze jest również codziennie rozmawiać z dzieckiem na temat rzeczy, o których się uczyło w szkole. W ten sposób utrwalamy jego wiedzę. Umysł, który regularnie ćwiczy, łatwiej przyswaja informacje i zapamiętuje je. Dziecko, które codziennie utrwala sobie zdobywane wiadomości, nie powinno mieć żadnych problemów w szkole.

RODZICU!

ORGANIZACJA I HIGIENA MIEJSCA PRACY

Każdemu dziecku należy zapewnić w domu stałe miejsce do pracy, kącik, w którym mogłoby ono przechowywać swoje książki, zeszyty i przybory szkolne. Stół i krzesło powinny być dostosowane do wymiarów ciała ucznia. W "kąciku pracy" ucznia musi panować ład, porządek, czystość i estetyka. Jedno z podstawowych wskazań higieny dotyczy oświetlenia pokoju, w którym uczeń pracuje. Pokój ten powinien być jasny, światło zaś powinno padać z lewej strony pracującego u dzieci praworęcznych, a u leworęcznych odwrotnie. Należy przy tym pamiętać, że nie tylko słabe, ale jednocześnie jaskrawe światło jest szkodliwe, wywołuje zmęczenie wzroku, a przez to zmęczenie umysłowe. Dla zdrowia dziecka i wydajności jego pracy bardzo ważne jest oddychanie świeżym powietrzem. Należy wobec tego przyzwyczajać dzieci, aby przed rozpoczęciem pracy przewietrzały pokój (nie wietrzyć podczas pracy – dźwięki dochodzące z zewnątrz mogą rozpraszać dziecko). Samodzielna praca ucznia wymaga wysiłku umysłowego oraz napięcia woli i skupienia uwagi, w związku z czym nawet najlepiej zorganizowany "kącik pracy" i przestrzeganie zasad higieny nie przyczynią się same do podniesienia wydajności pracy ucznia, jeśli otoczenie domowe nie zapewni mu ciszy niezbędnej do nauki. Gwar w otoczeniu dziecka odrabiającego lekcje rozprasza uwagę, a niekiedy wręcz uniemożliwia mu skupienie uwagi i przygotowanie zadanej pracy. Dziecko w młodszym wieku szkolnym ma słabo wyrobioną koncentrację uwagi i jeżeli ją zakłócimy, trudno mu się będzie na nowo wdrożyć do pracy.

Ważne jest też ułożenie książki w stosunku do oczu. Książka nie powinna leżeć płasko na stole, aby przy czytaniu nie pochylać głowy.

PLAN DNIA UCZNIA

Duży wpływ na wyniki nauki domowej wywiera dzienny rozkład zajęć domowych ucznia. Jak wykazują badania, jedną z przyczyn niechęci do nauki oraz nieefektywnej nauki jest rozluźnienie dyscypliny i nieracjonalne wykorzystanie czasu. Z wielu przeróżnych zajęć uczniowie nie potrafią wybrać tego, co potrzebne, a odrzucić czynności drugorzędne, nie mają oni odpowiednich nawyków pracy, które umożliwiłyby im pogodzenie obowiązków szkolnych i rodzinnych z wypoczynkiem i rozrywką. Z tego powodu szkolne i domowe obowiązki ucznia wymagają starannego uporządkowania.

Pora nauki powinna być stała, co zazwyczaj ułatwia adaptację do pracy i zapobiega szkodliwemu pośpiechowi. Najodpowiedniejszą porą do nauki zdalnej są godziny dopołudniowe, przy czym najlepiej, aby dziecko rozpoczynało naukę o stałej porze, około godziny 8.00 - 9.00.

PRZEBIEG NAUKI DOMOWEJ

Przed przystąpieniem do nauki uczeń powinien wykonać pewne czynności wstępne: przewietrzyć pokój, pobrać i przejrzeć zlecone przez nauczycieli zadania i terminy ich wykonania, ustalić kolejność ich wykonania, przygotować i we właściwym porządku rozmieścić na stole potrzebne książki, zeszyty i przybory do pisania, rozplanować pracę w czasie i dopiero wówczas rozpocząć pracę nad wykonaniem tych zadań.

Uczeń, przystępując do nauki, powinien zabierać się do najtrudniejszych i najważniejszych zadań. Zadania trudniejsze powinien przeplatać łatwiejszymi, pisemne -ustnymi. Zadane ćwiczenia należy wykonać w tym samym dniu, w którym uczeń czytał przygotowane przez nauczycieli materiały.

Rodzic w miarę możliwości powinien czuwać nad prawidłowym przebiegiem pracy swego dziecka. Jeżeli dziecko nie potrafi zrozumieć danych treści, należy tak pokierować jego myśleniem, aby naprowadzić na prawidłową drogę, udzielić wskazówek. Nie należy podawać gotowych rozwiązań.

W trakcie nauki domowej potrzebny jest odpoczynek, wskazane są krótkie przerwy, ale muszą być stosowane w odpowiednim momencie. Niech dziecko zakończy rozpoczętą pracę lub dojdzie do jakiegoś punktu i wtedy może zrobić sobie przerwę. Narastające zmęczenie zmniejsza koncentrację dziecka. Przerwy pozwalają na uporządkowanie przeczytanych informacji i powiązanie ich w logiczną całość. Przerwy w trakcie nauki nie mogą jednak być zbyt długie (10 - 15min.), aby dziecko nie zapomniało przez ten czas, czego się nauczyło. Z drugiej zaś strony nie należy zbyt długo uczyć się bez przerwy, gdyż zmęczenie powoduje gorsze i mniej trwałe przyswajanie wiadomości. Wieczorem, a zwłaszcza późną nocą uczeń pracuje ze wzmożonym wysiłkiem. Czas potrzebny na przyswojenie koniecznego materiału wydłuża się wskutek wadliwej pracy komórek mózgowych uczącego się.

POMOC W NAUCE

Pomoc rodziców powinna zasadniczo polegać na dopilnowaniu, aby dziecko uczyło się o ustalonej porze dnia oraz aby wiedziało, czego ma się uczyć. W przypadku młodszych lub mniej samodzielnych dzieci konieczne może być ściągnięcie materiałów ze strony szkoły. Jeśli jest to możliwe, dobrze jest wspólnie z dzieckiem ustalić plan wykonania zadań, a następnie kontrolować, czy dziecko ten plan realizuje, w tym, czy pamięta o robieniu sobie przerw. Jeśli jednak uczeń nie rozumie czegoś lub mimo czynionych prób nie może sobie poradzić z jakimś zagadnieniem, trzeba mu pomóc. Nie należy jednak spieszyć się od razu z gotowym wyjaśnieniem, lecz raczej pokierować za pomocą pytań i poleceń jego rozumowaniem, czasem wskazać odpowiednią lekturę albo naprowadzić na właściwą drogę, tak aby uczeń sam znalazł rozwiązanie. Obowiązuje tu ogólna zasada wychowywania tak, aby dziecko nie szło na łatwiznę, lecz aby było wdrażane do podejmowania wysiłku oraz aby budziło i rozwijało w sobie inicjatywę, pomysłowość i samodzielność. Zasadę zaś dość często spotykanego wyręczania dziecka w jego pracy przez rodziców należy zastąpić zwyczajem odsyłania go do źródeł wiadomości. Jeśli dziecko zasadniczo nie ma problemów z nauką i jest samodzielne, wystarczy kontrola wykonanej pracy (dobrze, żeby samo poprosiło o sprawdzenie – to jego „interes”).

Nie należy szczędzić dziecku pochwał za dobrze wykonaną pracę. Wystrzegać się trzeba natomiast rygorystycznych nakazów i gróźb. Zbytni rygor i despotyczne dyrygowanie dzieckiem hamuje rozwój jego samodzielności, utrudniając mu tym samym naukę. Jednocześnie należy pogodzić się z tym, że dziecko nie pojmuje nauki jako najciekawszego i najprzyjemniejszego spędzania czasu. Rodzic powinien mu wytłumaczyć, że chociaż nauka nie jest tak przyjemna, jak gry komputerowe, jest jego obowiązkiem, a dodatkowo jest konieczna dla jego dalszego rozwoju.

Komfortowe warunki domowe nie zapewnią dziecku sukcesu w nauce, jeżeli rodzice są obojętni lub mają lekceważący stosunek do szkoły, nauczycieli czy nauki dziecka. Dzieciom w młodszym wieku szkolnym pomoc rodziców w odrabianiu prac domowych daje poczucie bezpieczeństwa, radości, zadowolenia, kształtuje się ogromna więź uczuciowa. Dziecko wyrastające w atmosferze miłości, poszanowania dla nauki i wysiłku w nauce utwierdzi się w przekonaniu, że nauka jest ważna i potrzebna. Rodzic poprzez zainteresowanie nauką dziecka, kontrole, rozmowy, objaśnianie problemów, wyrabia stosunek systematyczności, pilność i sumienność. Pozytywne nastawienie, mówienie o nauce spokojnie i z entuzjazmem wpływa na efektywność wyników w nauce.

Opracowano na podstawie: „Nauka domowa ucznia - referat dla rodziców” K. Sałańskiej (https://www.edukacja.edux.pl/p-31540-nauka-domowa-ucznia-referat-dla-rodzicow.php)

Bezpieczeństwo dziecka w sieci jest bardzo istotna

w dobie Internetu. Internet i social media to obecnie najbardziej wykorzystywane medium, a funkcjonowanie dorastającego pokolenia w wirtualnym świecie jest równoległe ze światem rzeczywistym. Używane do pracy i nauki, jest również narzędziem komunikacji i źródłem rozrywki. Świadomy rodzic ma szansę wyeliminować większość zagrożeń czyhających na dziecko w sieci. Przede wszystkim nauczyć dziecko samodzielnego poruszania się online.

• Rozmawiaj – to najprostsza, ale i najskuteczniejsza rada. Stale pytaj i dyskutuj z dzieckiem. Dzięki wartościowej rozmowie masz szansę poznawać cyfrowy świat razem z dzieckiem.

• Ustal jasne zasady – jasno komunikuj, czego dziecko nie może robić w Internecie. Wskaż rzeczy zakazane, takie jak: podawanie numeru telefonu czy publikowanie rodzinnych zdjęć. Ważne by każdy z członków rodziny został poinformowany o wprowadzonych ustaleniach.

•  Nie odcinaj dziecka od Internetu, ucz mądrego korzystania – dziś Internet jest powszechnym zjawiskiem, od którego nie da się uciec. Całkowity zakaz korzystania z sieci nie jest rozwiązaniem. Taka izolacja może mieć negatywnie skutki i utrudnić dziecku funkcjonowanie w społeczeństwie.

• Naucz zasady ograniczonego zaufania – młody internauta powinien mieć świadomość specyfiki konsumowanych treści. Warto uczulić dziecko, że ktoś po drugiej stronie monitora może zwyczajnie kłamać, informacja przeczytana na portalu wcale nie musi być prawdziwa.

• Zgłaszaj nielegalne i szkodliwe treści – stały monitoring pozwala na kontrolowanie treści udostępnianych dla naszych dzieci. Zgłaszanie niepożądanych treści do odpowiednich organów pozwoli wyeliminować potencjalne zagrożenie.

• Bądź wyrozumiały – nie chcesz dopuścić do sytuacji, w której działania w Internecie będą tematem tabu. Rozmawiaj bez oceniania i złości. W obawie przed karą dziecko może się nie przyznać do pewnych zachowań, lepiej, że poinformuje Cię o czymś i wspólnie ustalicie dalsze działania.

• Ustal zasady komunikacji – naucz dziecka wszystkich funkcjonalnościci mediów społecznościowych i tego, jak zarządzać informacjami na własny temat.

• Obserwuj – monitoruj przestrzeganie ustalonych zasad i reaguj na dynamiczne zmiany w przestrzeni internetowej. Towarzysząc dziecku w codziennych aktywnościach, masz szansę na bieżąco śledzić trendy pojawiające się w Internetach.

• Kontroluj także urządzenia mobilne – pamiętaj, że dziś dostęp do Internetu z poziomu telefonu komórkowego staje się normą. Ponad 83% dzieci w Polsce posiada własny telefon.

• Nie zapominaj o plusach korzystania z Internetu.

Najważniejsze, aby mówić dzieciom prawdę o Internecie. Nie chodzi o budowanie siatki zakazów, ale o obustronne zrozumienie tematu. Pamiętajmy, by nauczyć dziecko właściwej reakcji na szkodliwe treści. A także uzmysłowić konsekwencje ryzykownych zachowań.

Rodzice!!!

Zachęcamy również Państwa do zapoznania się z bezpłatnymi programami oferującymi kontrolę rodzicielską, które pozwolą w zabezpieczeniu komputera przed niebezpiecznymi witrynami internetowymi:

Kaspersky Safe Kids Free to darmowy program przeznaczony do kontroli rodzicielskiej. Aplikacja umożliwia rodzicom ochronę swoich pociech przed niebezpiecznymi treściami znajdującymi się w różnych zakątkach Internetu. W wersji bezpłatnej oprogramowania użytkownik ma możliwość zarządzania aktywnością internetową, korzystaniem z aplikacji oraz urządzeń. Dzięki tym prostym funkcjom rodzic ma może ograniczyć dostęp do wielu nieodpowiednich według niego treści.

Link do pobrania programu:

https://www.dobreprogramy.pl/Kaspersky-Safe-Kids,Program,Windows,87604.html

K9 Web Protection bezpłatny program do kontroli rodzicielskiej, oferujący ścisłą ochronę podczas korzystania z Internetu. Dzięki tej aplikacji możemy kontrolować i monitorować aktywność użytkowników w sieci oraz blokować dostęp do niechcianych stron internetowych. Za pomocą tej aplikacji, rodzice mogą dowolnie skonfigurować jego poszczególne opcje, by blokował dostęp do niektórych stron lub zakładał specjalne filtry ochraniające użytkownika przed różnymi niebezpieczeństwami z sieci. Program został wyposażony w nowoczesne filtry, które chronią i zabezpieczając przed niebezpiecznymi witrynami internetowymi.

Link do pobrania programu:

https://www.instalki.pl/programy/download/Windows/kontrola_rodzicielska/K9_Web_Protection.html

Szanowni Państwo,

W związku z zaistniałą sytuacją związaną z pojawieniem się na terenie Województwa Lubelskiego coraz większej liczby przypadków koronawirusa SARS-CoV-2:

zachęcamy do załatwiania pilnych spraw drogą elektroniczną bądź telefoniczną.

Kontakt:

Wicedyrektor szkoły p. Elżbieta Łaziuk tel. 662 067 964

Sekretarka szkoły p. Anita Wasiluk tel. 510 408 232

Email szkoły: szkola_rudniki@miedzyrzecgmina.pl

Wszystkie podjęte działania profilaktyczne mają na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się koronawirusa.

Przypominamy również o konieczności stosowania się do wszystkich zaleceń służb sanitarnych i medycznych.

Informacje o podstawowych środkach ochronnych oraz sposobach ograniczenia ryzyka zakażenia dostępne są również na stronie:Ministerstwa Zdrowia poświęconej koronawirusowi (www.gov.pl/koronawirus)Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Lublinie (https://wsselublin.pis.gov.pl).Narodowy Fundusz Zdrowia uruchomił całodobową infolinię o postępowaniu w sytuacji podejrzenia zakażenia koronawirusem – 800 190 590.

Powiatowy Inspektor Sanitarny – 83 344 41 60 do 62  Telefon alarmowy 505 187 728

Wojewódzki Inspektor Sanitarny – 81 743 42 72 do 73

• pamiętaj o swoim bezpieczeństwie w domu. Unikaj miejsc, gdzie są duże skupiska ludzi (np. komunikacja publiczna, kino, teatr, centra handlowe);

• przerwa w funkcjonowaniu Twojej szkoły nie powinna oznaczać dni wolnych od nauki;

• odpowiedzialnie wykorzystaj czas zawieszenia zajęć w Twojej szkole. Przeczytaj ulubioną książkę, spróbuj uzupełnić swoje wiadomości lub rozwijaj kompetencje. Skorzystaj przy tym z darmowej platformy epodreczniki.pl i materiałów rekomendowanych przez Twojego nauczyciela;

• przestrzegaj w domu zasad higieny i czystości pomieszczeń, w których przebywasz.

Rodzicu!• ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne Państwa i Waszego dziecka, zajęcia zostaną zawieszone od 12 marca do 25 marca br. W przedszkolach i szkołach podstawowych 12 i 13 marca br. będą jeszcze prowadzone działania opiekuńcze;• zachęcaj dziecko do samodzielnej nauki w czasie, gdy nie będzie lekcji w szkole. Ministerstwo Edukacji Narodowej na platformie epodręczniki.pl. udostępnia szereg materiałów edukacyjnych, które pozwalają uzupełnić, ugruntować i poszerzyć wiedzę. Dostęp do tych zasobów jest bezpłatny;• jeśli masz dziecko w wieku do 8 lat, przysługuje Ci zasiłek opiekuńczy do 14 dni. Szczegółowe informacje znajdziesz na stronie internetowej ZUS;• przekaż osobom, które będą opiekować się Twoim dzieckiem, podstawowe informacje dotyczące bezpieczeństwa i higieny;• rygorystycznie przestrzegaj w domu zasad higieny i czystości pomieszczeń, w których przebywasz;• śledź na bieżąco komunikaty GIS, MZ i MEN o sytuacji epidemiologicznej w kraju oraz informacje przesyłane przez dyrektora szkoły.

RODZICU, OPIEKUNIE, UCZNIU - przeczytaj👇❗️

KORONAWIRUS POSTĘPOWANIE

1. Proszę przestrzegać podstawowych zasad higieny, w tym m.in. częstego mycia rąk z użyciem ciepłej wody i mydła oraz ochrony podczas kaszlu i kichania.

2. Proszę nie posyłać przeziębionych i chorych dzieci do przedszkola lub szkoły.

3. Jeżeli dziecko wróciło z terenów występowania koronawirusa i ma objawy grypopodobne, aby bezzwłocznie powiadomić najbliższą stację sanitarno – epidemiologiczną (w Białej Podl. - nr tel. 83 344 41 60) lub zgłosić się do oddziału zakaźnego lub obserwacyjno – zakaźnego (najbliższy w Białej Podl. – tel. 83 414 71 16)

KORONAWIRUS SARS-CoV-2 infolinia NFZ  800-190-590

1. W przypadku nieprzewidzianego zamknięcia przedszkola lub szkoły rodzicom dziecka do 8 r.ż. należy się zasiłek opiekuńczy - art.32 ust.1 lit. a Ustawy z dn. 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa (dz. U. z 2017 r. poz. 1368)

2. Proszę unikać bliskiego kontaktu z każdym, kto ma gorączkę i kaszel.

Drodzy Rodzice i Opiekunowie!

Informujemy o terminach postępowania rekrutacyjnego zgodnie z Zarządzeniem nr 9.2020 - Wójta Gminy Międzyrzec Podlaski z dnia 28 stycznia 2020 r. 

Zapisy od 2 marca do 20 marca 2020 r.

Wnioski do pobrania znajdują się w zakładce Rodzice/Rekrutacja lub w sekretariacie szkoły

Serdecznie zapraszamy do naszej szkoły.

Nasi wolontariusze pokazali, że są wrażliwi na los naszych czworonożnych przyjaciół, przynosząc karmę i koce dla zwierzaków ze schroniska. Macie naprawdę wielkie serca. Ogromne podziękowania wszystkim, którzy włączyli się do akcji.Szkolne Koło Wolontariatu, Samorząd Uczniowski

Nasi drugoklasiści systematycznie zbierają nakrętki i przynoszą je do szkoły. Cel jest szczytny - pomoc chorej Zuzi. Bierzmy z nich przykład! Dołączcie i Wy do grona eko-bohaterów! 🙂

Rozstrzygnięcie konkursu na stroik bożonarodzeniowy.Po uroczystościach związanych ze szkolnymi "Jasełkami" , Pani Dyrektor Elżbieta Łaziuk, wręczyła nagrody w konkursie na najpiękniejszy stroik bożonarodzeniowy, zorganizowany przez Samorząd Uczniowski i Szkolne Koło Wolontariatu. Wyróżnienie otrzymała Klaudia Ładniak i Jonasz Wasiluk z kl. VII, III miejsce zajął Szymon Mościcki z kl. 0, II miejsce - Krystian Kłopotek z kl. II oraz I miejsce -Wiktoria Wieliczko z kl. II. Wszystkim laureatom gratulujemy, a uczestnikom dziękujemy za piękne prace.Samorząd Uczniowski, Szkolne Koło Wolontariatu